AT minsaan pa naramdaman ni Aling Karen ang hindi mapapantayang kaligayahang dulot ng kamunduhan ng magsimulang magbaba-taas ang katalik sa kaniyang kandungan habang nakatarak ng buong-buo ang naghuhumindig nitong pagkalalaki.
Buong kasiyahan niyang tinanggap ang bawat pagbaon at paghugot ng sandata nitong nakatarak sa kaniyang lagusang tila umaabot sa kasulukan-sulukan ng kaniyang sinapupunan.
Ngunit kahit nangyayari ang kaganapang ito, walang balak si Aling Karen na patigilin ang binatang itinuring na anak sa ginagawa nitong kahalayan at kalibugan. Wala siyang hangad ng mga sandaling ‘yon kung hindi marating ang sukdulan ng kamunduhang magbibigay sa kaniya ng katiwasayan at kapanatagan sa buhay.
Higit sa lahat, walang kapantay na kaligayahan!
“Ahhhhhhh!” Pabulong na wika ni Albert na lalong binilisan ang pagbaba-taas sa kandungan ng nakagisnan at nakamulatang inang madalas lumiliyad kaya lalong nalalantad ang likas na hiwang hindi napapaghilom ng panahon.
At makaraan pa ang ilang beses niyang mabilis at walang humpay na pagbaba-taas sa kandungan ni Aling Karen, sumapit siya sa sukdulan ng kamunduhan. Ngunit hindi siya nag-iisa dahil sumapit din ang katalik niyang itinuring na ina kahit hindi siya nagmula sa sinapupunan nitong pinaglalabas-masukan ngayon ng naghuhumindig niyang pagkalalaki.
Buong puso at kaluluwang tinanggap ng nakagisnan at nakamulatang ina ni Albert ang madiin niyang pagsalpak ng harapan dahilan upang “malibing ng buhay” at buong-buo ang naghuhumindig niyang pagkalalaki sa basang-basa at uhaw na uhaw na sinapupunan ng katalik. Kasabay ng kaganapang ito, naramdaman ni Aling Karen sa kaibuturan ng sinapupunan ang mabilis na pagragasa ng masaganang katas ng katalik!
“Bayad na bayad ka na sa ginawa kong pag-aruga, pagpapalaki at pag-asikaso, Albert. . .”
Nasisiyahang wika ni Aling Karen na nananatiling nakayakap ng mahigpit sa katalik na itinuring na anak habang kapuwa sila nakahiga sa sementadong sahig ng kusina.
“S-salamat ho!” Sagot ni Albert na nananatili ring nakayakap ng mahigpit sa katalik na nakagisnan at nakamulatang ina.
“Ngunit kailangan kang tumanaw ng utang na loob sa akin. . .” Masuyo at malambing na wika ni Aling Karen.
“A-ano ho ang ibig ninyong sabihin, inay?” Tanong ni Albert na tumingin ng diretso sa mata ng nakagisnan at nakamulatang ina. “Hindi ko ho maintindihan. . . Nalilito ako!”
“Patuloy mo akong babayaran. Patuloy mo akong bibigyan ng hindi mapapantayang kaligayahan sa seks!” Muli, masuyo at malambing na wika ni Aling Karen na namumungay ang mata.
“Inay, gagawin ko ho ang pagbabayad sa inyo kahit araw-araw!” Tuwang-tuwa wika ni Albert na muling pumatong sa nakagisnan at nakamulatang ina. Itutuloy
The post INAY, BABAYARAN KITA! (Ika-35 labas) appeared first on Remate.
.. Continue: Remate.ph (source)
No comments:
Post a Comment